Lezing "De DOOD"

De dood nog steeds een harde noot om te kraken!?

Het feit dat de natuur ons heeft bedeeld met een lichaam bij de geboorte en dat we bij de dood het weer af moeten geven betekent niet dat we graag vooruitlopen op ons sterfelijk einde. Het lichaam als voertuig of ruimtevaartpak van de geest en ziel is onderhevig aan ziekte en verval. We besteden vermogens om een fit en jeugdig lijf te behouden en daarmee voeden we de illusie dat we baas zijn over ons eigen lot en geluk.

Gaat er iemand in onze nabijheid dood, dan zijn we vaak geschokt. We worden er zo door geraakt dat er meestal sprake is van een rouwproces, dit naar gelang de relatie die we hadden met de overledene. Hierdoor kan de verdringing van de dood als verschijnsel ineens niet meer volgehouden worden. Of we willen of niet we moeten accepteren dat de dood een lijfelijk feit is.

In onze maatschappij wordt overal vrijelijk over gediscussieerd. Ook de dood staat als verschijnsel de laatste tijd flink in de belangstelling. In de christelijke paradigma’s is er echter nog steeds sprake van

een éénmalig leven met als eindpunt het eeuwige leven in de hemel of de hel. Ook is er nog iets dat het vagevuur wordt genoemd; een plaats van loutering en boete van waaruit men alsnog tot in de hemel kan promoveren.

Steeds vaker hoor je over een leven na de dood, reïncarnatie, bijna dood ervaringen. Het welles nietes over leven na de dood het lijkt geen eind te nemen.

De bewijzen die er zijn lijken toch steeds meer aan te tonen dat er wel degelijk een leven is na de dood. In een gezaghebbend boek van circa 5200 jaar oud zoals de Bagavad gita (Lied van God) geeft in een van haar leringen prijs dat er een leven na de dood bestaat Hierin beweert God zelf dat het mogelijk is om met hem een intens liefdevolle persoonlijke relatie te ervaren.

Auteur van dit artikel heeft achter de schermen van de dood mogen kijken en het een ander ondervonden.

De empirische wetenschap echter die zich alleen schijnt bezig te houden met herhaalbaar geëxperimenteer kan zich niet vinden in de vele verslagen van hergeborenen in India en de BDE ervaringen. Degenen die zich  laten overtuigen door de troostrijke gedachte dat leven niet eindig is en de dood niet een eindpunt is; gaat een veel rustiger levenseinde tegemoet.

Jacques Teunissen heeft in persoonlijke ervaringen van kinds af aan vele innerlijke reizen gemaakt. Gedurende 30 jaar spiritueel werk heeft hij in omgang met  zijn cliënten de dood  vele male  ervaren als een deur naar de voortgang van het eeuwig leven. Vele visionaire ervaringen vielen hem hierbij  ten deel. Graag wisselt hij met u van gedachte over het onderwerp “de dood”.